بی تو ای آینه پیکر ز جهان بیزارم
بی تو ماتم زده ام خسته دلم بیمارم
بی تو تنها ترم از قله غمناک کبود
بی تو خاموش تر از شام سیاه تارم
بی تو بی عشق تو ای باغ شکوفان بهشت
شاخ خشکیده بی برگ تهی از بارم
بی تو بی عشق تو دل مرده تر از مردابم
بی تو بی عشق تو سرگشته تر از پرگارم
بی تو بی تابم و بی خوابم و بی آرامم
بی تو بی عشقم و بی بارم و بی غمخوارم
بی تو ای چشمه شادی زغمت لبریزم
بی تو ای خوشه امید ز خود بیزارم
بی تو بر آب بود زندگی من چو حباب
بی تو بر باد بود هستی حسرتبارم
بی تو ای زنبق خندان بهاران چه کنم
بی تو آخر تو بگو من به کجا رو آرم
![]()
خسرو فرشیدفر